შეფასება ამ სტარტაპ კულტურის მთავარი სიტყვაა. სტარტაპები იბრძვიან, რომ შეუერთდნენ 1 მილიარდ დოლარიან ელიტარულ კლუბს და მიიღონ Unicorns-ის სტატუსი.
თუმცა, შეფასება რთული ფენომენია და მრავალი გზა არსებობს კომპანიის შეფასების დასადგენად, რომელთაგან ყველაზე პოპულარულია P/E.
ფასი-მოგების თანაფარდობა (P/E) არის ერთ-ერთი ყველაზე ხშირად გამოყენებული მეტრიკა კომპანიის აქციების შესაფასებლად. თქვენ შეგიძლიათ გამოთვალოთ P/E თანაფარდობა აქციების მიმდინარე ფასის გაყოფით მის მოგებაზე ერთ აქციაზე (EPS).
P/E თანაფარდობა ხშირად გამოიყენება ინვესტორების მიერ იმის დასადგენად, არის თუ არა ა საფონდო შეუფასებელია ან გადაჭარბებული. თუმცა, უმეტეს შემთხვევაში, P/E კოეფიციენტი არ არის საკმარისი, როგორც დამოუკიდებელი მეტრიკა აქციების შესაფასებლად.
აქ მე მივაწოდე დეტალური დისკუსიები იმის გასარკვევად, თუ რატომ არის P/E თანაფარდობა არასწორი და რატომ არ უნდა დაეყრდნონ ინვესტორებს მხოლოდ ამ მეტრიკას.
P/E თანაფარდობის, როგორც შეფასების მეტრიკის ნაკლოვანებები
როგორც იდეალური შეფასების მეტრიკა, P/E კოეფიციენტს აქვს რამდენიმე ნაკლოვანება.
ამ ნაკლოვანებების გაგება მნიშვნელოვანია ფინანსური გადაწყვეტილების მიღებისას შეცდომების თავიდან ასაცილებლად. ამ ხარვეზებიდან ზოგიერთი მოიცავს შემდეგს:
1. შეზღუდული ვარაუდები
უპირველეს ყოვლისა, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ P/E თანაფარდობა არის მხოლოდ ერთი მეტრიკა მრავალთა შორის, რომელიც ინვესტორებს შეუძლიათ გამოიყენონ აქციების შესაფასებლად. P/E კოეფიციენტი გვიჩვენებს, თუ რამდენის გადახდა სურთ ინვესტორებს მოგების თითოეული რუპიისთვის.
თუმცა, ის არ ითვალისწინებს კომპანიის ან მისი ინდუსტრიის ზრდის პერსპექტივებს, ბალანსს, ფულადი სახსრების ნაკადებს ან სხვა ფაქტორებს, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს მის მომავალ მოგებაზე.
მაგალითად, მაღალი P/E კოეფიციენტი შეიძლება მიუთითებდეს, რომ ინვესტორებს აქვთ დიდი მოლოდინი მომავალი ზრდის შესახებ. თუმცა, ეს ასევე შეიძლება ნიშნავდეს, რომ აქციები გადაჭარბებულია და ინვესტორები ზედმეტად იხდიან შემოსავლის თითოეულ რუპიას.
პირიქით, დაბალი P/E კოეფიციენტი შეიძლება მიუთითებდეს, რომ აქცია დაუფასებელია, მაგრამ ეს ასევე შეიძლება ნიშნავდეს, რომ კომპანიას ემუქრება წინააღმდეგობები, რაც ამცირებს მის მოგებას.
2. შეცდომაში შემყვანი
P/E თანაფარდობა გარკვეულ სიტუაციებში შეიძლება იყოს შეცდომაში შემყვანი. მაგალითად, უარყოფითი მოგების მქონე კომპანიებს შეიძლება ჰქონდეთ განუსაზღვრელი P/E კოეფიციენტი, რადგან მნიშვნელი უარყოფითია.
ამან შეიძლება გაართულოს სხვადასხვა კომპანიის შეფასებების შედარება. გარდა ამისა, P/E თანაფარდობა შეიძლება მანიპულირდეს კომპანიების მიერ, რომლებიც ჩაერთვებიან სააღრიცხვო ხრიკებში ან ერთჯერად ღონისძიებებში, რათა გაზარდონ მოგება მოკლევადიან პერიოდში.
ეს ათწლეული, თუ საუკუნე არა, არის სტარტაპების. სტარტაპ კომპანიების უმეტესობა საწყის ეტაპზე ზარალშია. მომხმარებელთა მოპოვების მიზნით, მარკეტინგის ხარჯები ცაში იზრდება და შეიძლება გამოიწვიოს უარყოფითი მოგება.
ეს კომპანიები წლებს ხარჯავენ საბაზრო ბაზის შეძენაში, სანამ დაიწყებენ თავიანთი მომხმარებლების მონეტიზაციას. შეგიძლიათ აირჩიოთ ნებისმიერი 10 შემთხვევითი სტარტაპი და აღმოაჩენთ, რომ მათი უმეტესობა ზარალის წინაშე დგას.
მაგალითად, Cred-მა გამოაცხადა ზარალი ₹1279 კრონი 2021-22 ფინანსურ წელს, შემოსავლით ₹442 მილიონი. თუმცა საერთაშორისო ბაზარზე ის 6.4 მილიარდ დოლარად არის შეფასებული. ტექნიკურად, P/E კოეფიციენტი არ უნდა დაუშვას ლუწი შეფასება ₹1 უარყოფითი შემოსავლით!
ასეთი კომპანიების შეფასების გამოთვლა P/E კოეფიციენტის გამოყენებით შეუძლებელია. შემოსავალი ხდება მნიშვნელოვანი კომპონენტი ასეთი სტარტაპების შეფასებისთვის, მაგრამ სამწუხაროდ, P/E თანაფარდობა არ ითვალისწინებს შემოსავალს შეფასებისთვის.
ასეთ შემთხვევებში, სხვა მეტრიკა მოქმედებს ასეთი კომპანიების შეფასების დასადგენად.
3. სასარგებლოა მხოლოდ იმავე ინდუსტრიის კომპანიებისთვის
P/E თანაფარდობა გამოსადეგია მხოლოდ მაშინ, როდესაც ადარებთ კომპანიებს, რომლებიც მუშაობენ იმავე ინდუსტრიაში. მაგალითად, P/E კოეფიციენტი 15 კომუნალური კომპანიისთვის შეიძლება ჩაითვალოს მაღალი, მაგრამ P/E კოეფიციენტი 15 ტექნიკური კომპანიისთვის შეიძლება ჩაითვალოს დაბალი.
ეს იმიტომ ხდება, რომ ამ ორი ინდუსტრიის ზრდის პერსპექტივები რადიკალურად განსხვავებულია და ინვესტორები მზად არიან გადაიხადონ მეტი კომპანიებისთვის, რომლებსაც აქვთ უფრო მაღალი ზრდის პოტენციალი. ამიტომ, P/E არც ისე ეფექტურია, როდესაც საქმე ეხება სხვადასხვა ინდუსტრიის კომპანიების შედარებას.
4. გარე ეფექტი
P/E თანაფარდობაზე შეიძლება გავლენა იქონიოს გარე ფაქტორებმა, რომლებიც სრულიად არ არის დაკავშირებული კომპანიის ძირითად საფუძვლებთან. მაგალითად, საპროცენტო განაკვეთების, ბაზრის განწყობის ან მაკროეკონომიკური პირობების ცვლილებამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს აქციის P/E თანაფარდობაზე, მაშინაც კი, თუ კომპანიის მოგება სტაბილურია.
ეს გვიჩვენებს, რომ P/E თანაფარდობა დაუცველია და ხშირად ვერ ასახავს კომპანიის ნამდვილ სურათს მისი საფუძვლებისა და შემოსავლების თვალსაზრისით.
შეფასების უკეთესი გზები, ვიდრე PE თანაფარდობა
P/E კოეფიციენტის ხარვეზების გათვალისწინებით, რაზე უნდა დაეყრდნონ ინვესტორებს ამის ნაცვლად? ზოგიერთი მეტრიკა, რომლის განხილვაც ინვესტორებს სურთ, მოიცავს ფასი-გაყიდვის თანაფარდობას, ფასი-წიგნის თანაფარდობას და ფასდაკლებული ფულადი ნაკადით ანალიზი.
ეს მეტრიკა დაეხმარება ინვესტორებს გააცნობიერონ კომპანიის ძირითადი საფუძვლები და მიიღონ უკეთესი და ინფორმირებული საინვესტიციო გადაწყვეტილებები.
ფასი-მოგების თანაფარდობა (PE) მხოლოდ ერთი მეთოდია კომპანიის შეფასების დასადგენად. სხვადასხვა მეთოდის გამოყენება შესაძლებელია კომპანიის ინდუსტრიის, ზომისა და ეტაპის მიხედვით. აქ მოცემულია კომპანიის შეფასების რამდენიმე სხვა გზა P/E თანაფარდობის გარდა:
-
დისკონტირებული ფულადი ნაკადების (DCF) ანალიზი: ეს მეთოდი გულისხმობს კომპანიის მომავალი ფულადი ნაკადების პროექტირებას და მათ დისკონტირებას დღევანდელ ღირებულებამდე. DCF ანალიზი ჩვეულებრივ გამოიყენება იმ კომპანიების შესაფასებლად, რომლებსაც აქვთ თანმიმდევრული და პროგნოზირებადი ფულადი ნაკადი.
-
ფასი-გაყიდვის თანაფარდობა (PS): ეს თანაფარდობა მსგავსია PE თანაფარდობის. თუმცა, შემოსავლების გამოყენების ნაცვლად, ის იყენებს კომპანიის შემოსავალს, როგორც საბაზისო საზომს. ეს თანაფარდობა ხშირად გამოიყენება კომპანიებისთვის, რომლებიც ჯერ არ არიან მომგებიანი ან აქვთ არათანმიმდევრული შემოსავალი.
-
საწარმოს ღირებულება-EBITDA (EV/EBITDA) თანაფარდობა: ეს თანაფარდობა ადარებს კომპანიის საწარმოს ღირებულებას (საბაზრო კაპიტალიზაციას პლუს ვალის გამოკლებული ნაღდი ფული) მის შემოსავალს პროცენტამდე, გადასახადებთან, ამორტიზაციამდე და ამორტიზაციამდე (EBITDA). ეს კოეფიციენტი ხშირად გამოიყენება კომპანიებისთვის, რომლებსაც აქვთ ბევრი დავალიანება ან არიან კაპიტალის ინტენსიური ინდუსტრიაში.
-
დივიდენდის ფასდაკლების მოდელი (DDM): ეს მოდელი ითვლის კომპანიის მომავალი დივიდენდების ამჟამინდელ ღირებულებას. იგი ჩვეულებრივ გამოიყენება კომპანიებისთვის, რომლებიც იხდიან რეგულარულ დივიდენდებს.
-
კომპანიის შესადარებელი ანალიზი (CCA): ეს მეთოდი ადარებს კომპანიას მისი ინდუსტრიის მსგავს კომპანიებთან, რათა დადგინდეს მისი ღირებულება. ეს ანალიზი, როგორც წესი, უყურებს სხვადასხვა ფინანსურ კოეფიციენტებს და მრავალჯერადს, როგორიცაა PE კოეფიციენტი, PS კოეფიციენტი და EV/EBITDA.
შეფასების თითოეულ მეთოდს აქვს თავისი ძლიერი და სუსტი მხარეები და არც ერთი მეთოდი არ არის სრულყოფილი. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ შეფასების მრავალი მეთოდი და მათი კომბინაციით გამოყენება კომპანიისთვის სამართლიანი შეფასების მისაღწევად.
Takeaway
მიუხედავად იმისა, რომ ფასი-მოგების თანაფარდობა არის ძალიან ცნობილი მეტრიკა აქციების შესაფასებლად, უმეტეს შემთხვევაში ის შეიძლება არ იყოს შესაფერისი. P/E კოეფიციენტი არის მხოლოდ ერთი მრავალი ინსტრუმენტიდან, რომელსაც იყენებენ ინვესტორები ა კომპანიის ფინანსური ჯანმრთელობა და პერსპექტივები და მას აქვს თავისი შეზღუდვები.
ზოგიერთი მიზეზი, რის გამოც P/E კოეფიციენტი შეიძლება არ იყოს აზრი, მოიცავს ისეთ ფაქტს, რომ მისი ადვილად მანიპულირება შესაძლებელია სააღრიცხვო პრაქტიკით, ის არ ითვალისწინებს კომპანიის ზრდის პერსპექტივებს და შეიძლება გადახრილი იყოს ერთჯერადი მოვლენებით.
ინვესტორებმა უნდა გამოიყენონ მრავალი შეფასების მეტრიკა, რათა მიიღონ უფრო ზუსტი სურათი კომპანიის ღირებულების შესახებ და პერსპექტივები.
კომპანიის შეფასების მკაფიო სურათის მისაღებად და ორ ან მეტ კომპანიას შორის შედარების გასაადვილებლად, მნიშვნელოვანია ჰოლისტიკური ხედვა და რამდენიმე მეტრიკის გამოყენება ერთზე დაყრდნობის ნაცვლად.
თითოეულ მეტრს აქვს საკუთარი ვარაუდები და ნაკლოვანებები. მრავალი მეტრიკის გათვალისწინება უზრუნველყოფს კომპანიის ამჟამინდელი პოზიციის მკაფიო სურათს.
დატოვე პასუხი