Вреднувањето е клучниот збор во оваа стартап култура. Стартапите се тркаат да се приклучат на елитниот клуб од 1 милијарда долари и да добијат статус на Еднорози.
Сепак, вреднувањето е незгоден феномен и постојат повеќе начини да се одреди вреднувањето на една компанија, при што P/E е најпопуларен.
Односот цена-заработка (P/E) е една од најчесто користените метрики за вреднување на акциите на компанијата. Можете да го пресметате односот P/E со делење на моменталната цена на акциите со нејзината заработка по акција (EPS).
Соодносот P/E често се користи од страна на инвеститорите за да се утврди дали a акцијата е потценета или преценет. Меѓутоа, во повеќето случаи, односот P/E не е доволен како самостојна метрика за вреднување на акциите.
Овде, дадов детални дискусии за да истражам зошто односот P/E е погрешен и зошто инвеститорите не треба само да се потпираат на оваа метрика.
Недостатоци на односот P/E како метрика за вреднување
Како идеална метрика за вреднување, односот P/E има неколку недостатоци.
Разбирањето на овие недостатоци е важно за да се избегнат грешки во финансиското одлучување. Некои од овие недостатоци го вклучуваат следново:
1. Ограничени претпоставки
Прво, важно е да се разбере дека односот P/E е само една метрика меѓу многуте што инвеститорите можат да ги користат за да проценат акции. Соодносот P/E покажува колку инвеститорите се подготвени да платат за секоја рупија од заработката.
Сепак, не ги зема предвид изгледите за раст на компанијата или нејзината индустрија, билансот на состојба, паричните текови или кои било други фактори кои можат да влијаат на нејзината идна заработка.
На пример, високиот коефициент на P/E може да укаже дека инвеститорите имаат високи очекувања за идниот раст. Сепак, тоа може да значи и дека акциите се преценети и дека инвеститорите плаќаат премногу за секоја рупија од заработката.
Спротивно на тоа, нискиот коефициент на P/E може да укаже дека акциите се потценети, но исто така може да значи дека компанијата се соочува со спротивставени ветрови кои ја намалуваат нејзината заработка.
2. Заблуда
Односот P/E може да биде погрешен во одредени ситуации. На пример, компаниите со негативна заработка може да имаат недефиниран сооднос P/E бидејќи именителот е негативен.
Ова може да го отежне споредувањето на вреднувањата на различни компании. Дополнително, соодносот P/E може да се манипулира од компании кои се занимаваат со сметководствени трикови или еднократни настани за да ја зголемат заработката на краток рок.
Оваа деценија, ако не и векот, е на стартапи. Повеќето стартап компании се во загуби во почетните фази. Во стремежот за стекнување клиенти, трошоците за маркетинг се зголемуваат до небо и може да доведат до негативни профити.
Овие компании поминуваат години стекнувајќи пазарна база пред да почнат да ги монетизираат своите клиенти. Можете да земете 10 случајни стартапи и ќе откриете дека повеќето од нив се соочуваат со загуби.
На пример, Cred пријави загуби од ₹1279 крори во финансиската 2021-22 година, со приход од ₹442 крори. Сепак, таа е проценета на 6.4 милијарди долари на меѓународниот пазар. Технички, односот P/E не треба да дозволува вреднување на дури ₹1 со негативна заработка!
Пресметувањето на вреднувањето на таквите компании користејќи го соодносот P/E не е можно. Приходите стануваат важна компонента за вреднување на таквите стартапи, но за жал, односот P/E не ги зема предвид приходите за вреднување.
Во такви случаи, други метрики влегуваат во игра за одредување на вреднувањето на таквите компании.
3. Корисно само за компании во истата индустрија
Односот P/E е корисен само кога ги споредувате компаниите кои работат во истата индустрија. На пример, соодносот P/E од 15 за комунално претпријатие може да се смета за висок, но соодносот P/E од 15 за технолошка компанија може да се смета за низок.
Тоа е затоа што изгледите за раст на овие две индустрии се многу различни, а инвеститорите се подготвени да платат повеќе за компаниите кои имаат поголем потенцијал за раст. Затоа, P/E не е толку ефикасен кога станува збор за споредба на компании од различни индустрии.
4. Надворешен ефект
Соодносот P/E може да биде под влијание на надворешни фактори кои се целосно неповрзани со основните основи на компанијата. На пример, промените во каматните стапки, расположението на пазарот или макроекономските услови може да влијаат на односот P/E на акциите, дури и ако заработката на компанијата е стабилна.
Ова покажува дека односот P/E е ранлив и честопати не успева да ја прикаже вистинската слика на компанијата во однос на нејзините основи и заработка.
Подобри начини за вреднување отколку сооднос на ЈП
Со оглед на недостатоците на односот P/E, на што треба да се потпрат инвеститорите наместо тоа? Некои од метриките што инвеститорите можеби ќе сакаат да ги земат во предвид го вклучуваат односот цена-продажба, односот цена-книга и дисконтирани парични текови анализа.
Овие метрики можат да им помогнат на инвеститорите да ги разберат основните основи на компанијата и да донесат подобри и поинформирани одлуки за инвестирање.
Односот цена-заработка (ПЕ) е само еден метод за одредување на вреднувањето на компанијата. Различни други методи може да се користат во зависност од индустријата, големината и фазата на компанијата. Еве неколку други начини за вреднување на компанијата, освен соодносот P/E:
-
Анализа на дисконтирани парични текови (DCF): Овој метод вклучува проектирање на идните парични текови на компанијата и нивно дисконтирање до нивната сегашна вредност. DCF анализата најчесто се користи за вреднување на компаниите кои имаат конзистентен и предвидлив тек на пари.
-
Сооднос цена-продажба (PS): Овој сооднос е сличен на односот PE. Меѓутоа, наместо да ја користи заработката, таа ги користи приходите на компанијата како основна мерка. Овој сооднос често се користи за компании кои сè уште не се профитабилни или имаат неконзистентна заработка.
-
Сооднос вредност на претпријатието спрема EBITDA (EV/EBITDA): Овој сооднос ја споредува вредноста на претпријатието на компанијата (пазарна капитализација плус долг минус готовина) со нејзината заработка пред камата, даноци, амортизација и амортизација (EBITDA). Овој сооднос често се користи за компании кои имаат многу долгови или се во капитално интензивни индустрии.
-
Модел на попуст на дивиденда (DDM): Овој модел ја пресметува сегашната вредност на идните дивиденди на компанијата. Најчесто се користи за компании кои плаќаат редовни дивиденди.
-
Споредлива анализа на компанијата (CCA): Овој метод споредува компанија со слични компании во нејзината индустрија за да ја одреди нејзината вредност. Оваа анализа обично ги разгледува различните финансиски соодноси и множители како што се соодносот PE, односот PS и EV/EBITDA.
Секој метод на вреднување има свои силни и слаби страни и ниту еден метод не е совршен. Затоа, важно е да се разгледаат повеќе методи на вреднување и да се користат во комбинација за да се дојде до правично вреднување за една компанија.
На готова брза
Иако односот цена-заработка е многу позната метрика за вреднување на акциите, таа може да не биде соодветна во повеќето случаи. Соодносот P/E е само една од многуте алатки што ги користат инвеститорите за оценување на a финансиските на компанијата здравје и перспективи, а тоа има свои ограничувања.
Некои од причините зошто односот P/E можеби нема смисла го вклучуваат фактот дека може лесно да се манипулира со сметководствени практики, не ги зема предвид изгледите за раст на компанијата и може да биде искривен од еднократни настани.
Инвеститорите треба да користат повеќекратни мерила за вреднување во комбинација за да добијат попрецизна слика за вредноста на компанијата и перспективите.
За да се добие јасна слика за вреднувањето на компанијата и да се олесни споредбата помеѓу две или повеќе компании, важно е да се има холистички поглед и да се користат повеќе метрики наместо да се потпираат на една.
Секоја метрика има свои претпоставки и недостатоци. Разгледувањето на повеќе метрики ќе ви овозможи да добиете јасна слика за моменталната позиција на компанијата.
Оставете Одговор