Je hebt veel particuliere startups via IPO's naar de beurs zien gaan.
De waardering van het bedrijf, wanneer de entiteit nog naar de beurs moet, kan echter een lastige situatie zijn. Aangezien het bedrijf niet beursgenoteerd is, kan men geen idee krijgen van de waarde van het bedrijf, aangezien de aandelenprijs in combinatie met het totale aandelenaandeel met het publiek vaak wordt gebruikt als een hulpmiddel om de werkelijke waarde van het bedrijf te beoordelen.
Er zijn enkele kwantitatieve methoden die beleggers helpen om de waarde van bedrijven beter te beoordelen. Hoe meer bedrijfsjaren een bedrijf heeft gehad, hoe nauwkeuriger de kwantitatieve indicatoren zullen zijn.
De visie van de incubators, hun begrip van de zorgen van de investeerders en hun vermogen om een toekomstige koers voor het bedrijf uit te stippelen, zijn allemaal belangrijke factoren.
Gevolgen van het kopen van te dure aandelen
Vaker wel dan niet, overwaarderen bedrijven zichzelf als ze naar de beurs gaan vanwege verschillende redenen (die later in dit artikel zullen worden besproken).
De enthousiaste investeerders worden gelokt om te dure IPO's te kopen, en zo zetten ze zichzelf op om de dupe te worden van de beurs en in de toekomst enorme financiële verliezen lijden.
De markt heeft zijn eigen manier om de te dure aandelen mee te slepen tot wat hun werkelijke kosten kunnen zijn geweest (neutrale aandelen neutraliseren en zo de aandelen prijzen tegen een waarde die meer te relateren is aan de oorspronkelijke waarde van het bedrijf).
Waarom stijgen de aandelenkoersen te hoog?
Vraagpieken: Het handelsvolume, dat aangeeft hoeveel aandelen er gedurende een bepaalde periode zijn verhandeld, is de hoeveelheid marktactiviteit. Een omgeving met veel vraag kan leiden tot overwaardering van aandelen.
Veranderingen in bedrijfswinsten: Wanneer de economie in beroering is, dalen de overheidsuitgaven, wat kan resulteren in een daling van de winstgevendheid van bedrijven. Als dit gebeurt, maar de aandelenkoers van het bedrijf zich niet aanpast aan het nieuwe winstniveau, kunnen de aandelen als te duur worden beschouwd.
Cyclische schommelingen: Aandelenkoersen kunnen veranderen, afhankelijk van of de aandelen in bepaalde sectoren het in sommige kwartalen beter doen dan in andere.
Acht methoden om te dure aandelen te identificeren
Als onderdeel van het essentiële onderzoek zijn er acht ratio's die regelmatig worden gebruikt door dealers en geldschieters:
→ Kosten-inkomstenratio (K/W)
→Kost-inkomstenverhouding tot ontwikkeling (inzet)
→Waardeverhouding verplichting (D/E)
→Rendement op waarde (ROE)
→Inkomensopbrengst
→Huidige verhouding
→ Kosten-boekwaarderatio (P/B)
→ Kosten-inkomstenratio (K/W)
Kosten-inkomstenverhouding (K/W)
De cost-to-income ratio (P/E) van een organisatie is een methode om de waarde van de aandelen te schatten. Kortom, het is logisch van het bedrag dat u zou hebben om uit te geven om Re1 in het voordeel te krijgen. Een hoge K/W-ratio kan betekenen dat de aandelen overdreven zijn.
Bijgevolg kan het heel goed nuttig zijn om de P/E-ratio's van mededingende organisaties te analyseren om te zien of de aandelen die u hoopt te ruilen, overdreven zijn.
De K/W-ratio wordt bepaald door de waardering van de markt per aandeel te scheiden van het inkomen per aandeel (EPS). De WPA wordt bepaald door het absolute organisatievoordeel te delen door het aantal uitgebrachte aanbiedingen.
Waarde-inkomen-ontwikkelingsratio (inzet)
De inzetratio kijkt naar de K/W-ratio in tegenstelling tot de koersontwikkeling in de jaarlijkse WPA. In het geval dat een organisatie een suboptimale winst en een hoge inzetratio heeft, kan dit betekenen dat de voorraad overdreven is.
Waardeverhouding verplichtingen (D/E)
De D/E-ratio schat de verplichting van een organisatie ten opzichte van haar middelen. Een lagere ratio zou kunnen betekenen dat de organisatie het grootste deel van haar financiering van haar investeerders krijgt - desalniettemin betekent dit niet gegarandeerd dat haar voorraad overdreven is.
Om dit uit te leggen, moet de D/E-ratio van een organisatie constant worden geschat ten opzichte van de norm voor haar rivalen. Dat komt omdat een 'gelukkig of ongelukkig'-verhouding afhankelijk is van het bedrijf. De D/E-ratio wordt bepaald door verplichtingen te scheiden op basis van de waarde van de belegger.
Rendement op eigen vermogen (ROE)
ROE schat het voordeel van een organisatie af tegen de waarde ervan. Het wordt bepaald door de totale winst te scheiden van de partnerwaarde. Een lage ROE kan een potentieel teken zijn van overdreven aandelen.
Dat komt omdat het zou aantonen dat het bedrijf niet veel verdient in vergelijking met hoeveel speculaties door investeerders.
Winst Opbrengst
Het inkomensrendement is fundamenteel iets dat in strijd is met de K/W-ratio. Het wordt bepaald door de winst per aandeel te scheiden op basis van de kosten per aandeel, in plaats van de kosten per aandeel op basis van inkomsten.
Sommige makelaars zijn van mening dat aandelen overdreven zijn als de normale financieringskosten die de Amerikaanse overheid geeft bij het verkrijgen van contanten (bekend als depository yield) groter zijn dan de winstopbrengst.
Huidige verhouding
De current ratio van een organisatie berekent haar vermogen om verplichtingen na te komen. Het wordt bepaald door middelen in feite te verdelen in passiva.
Een doorlopende ratio hoger dan 1 houdt gewoonlijk in dat verplichtingen op bevredigende wijze kunnen worden gedekt door de beschikbare middelen. Hoe hoger de lopende ratio, hoe groter de kans dat de aandelenkoers blijft stijgen.
Kostenboekverhouding (P/B)
De proef van de werkelijke waarde van een aandeel ligt eveneens in de K/B-ratio van de organisatie. Deze ratio wordt gebruikt om de lopende kosten van de bedrijfssector af te zetten tegen de boekwaarde van de organisatie (absolute middelen korte verplichtingen, gescheiden door de gegeven aanbiedingen).
Om dit te bepalen, verdeelt u de marktkosten van één aandeel door de boekwaarde per aandeel. Een aandeel kan overdreven zijn als de K/B-ratio hoger is dan 1.
Hier is een voorbeeld met context om samen te vatten
Wat is er mis met de beursgang van Mama Earth:
Onlangs heeft de beursintroductie van Mama Earth veel nieuws opgeleverd en veel financiële goeroes vragen beleggers om voorzichtig te zijn, aangezien het aandeel te duur is. Dit komt omdat hun financiële overzichten rechtvaardigen niet de waardering waartegen ze de IPO's hebben geprijsd.
De gevraagde waardering is 17 keer de inkomsten van FY23 (H1-FY23-inkomsten van Rs. 722 cr.) en 26 keer de inkomsten van FY22 ter waarde van Rs. 943 kr. Het heeft een P/E-ratio van 3400x (gebaseerd op FY22 PAT van 14.44 cr en H1-FY23 PAT ter waarde van Rs 3.67 cr 2) en 1700x.
Mamaearth zou haar winst met minstens 50 keer moeten verhogen bij deze K/W-ratio om haar huidige waardering te rechtvaardigen. Vanwege deze opgeblazen High Revenue Multiple, de zeepbel zal barsten en beleggers zouden aanzienlijke verliezen lijden.
Laat een reactie achter